رباط صلیبی خلفی PCL

درمان پارگی رباط صلیبی خلفی

درمان اولیه

نوع درمان به میزان آسیب دیدگی و مدت زمانی که از آسیب گذشته است، بستگی دارد. در همه درجات آسیب PCL، جهت درمان اولیه از پروتکل رایس (RICE) استفاده می‌شود که شامل اجزاء زیر است:

• استراحت دادن به مفصل آسیب دیده، ممکن است احتیاج به استفاده از عصا باشد (Rest)
• گذاشتن کیسه یخ روی ناحیه آسیب دیده برای کاهش تورم، به مدت 20 تا 30 دقیقه هر سه تا چهار ساعت، به مدت دو تا سه روز (Ice)
• بستن ناحیه با باند الاستیک (Compression)
• بالا نگه داشتن پای آسیب دیده (Elevation)

بعلاوه، برای کنترل درد، التهاب و تورم خفیف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID)) ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم، و سایر داروهای مشابه) تجویز می‌شوند. پس از درمان اولیه، ادامه درمان بستگی به درجه آسیب دارد:

.

درمان غیر جراحی آسیب های PCL درجه I و درجه  II

این درمان در موارد زیر توصیه می‌شود:

• صدمات حاد درجه Iیا II، بدون وجود آسیب در سایر رباطها
• آسیب‌های مزمن بدون علامت تازه تشخیص داده شده در فقط PCL

در این نوع درمان ممکن است زانو را در حالت صاف و مستقیم با اسپلینت کنترل کنند و یک برنامه توانبخشی (فیزیوتراپی) قوی شروع شود. توانبخشی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• تقویت تدریجی عضلات اطراف زانو، مخصوصا عضلات چهار سر ران، برای کمک به پایداری زانو و جلوگیری از آسیب دیدگی مجدد آن
• استفاده از دستگاه یا کمک فیزیوتراپیست، برای حرکت دادن پا در دامنه حرکت آن
• آموزش فرد مصدوم مورد نیاز برای حرکات پیشنهادی
• استفاده از عصا برای تنظیم میزان وزن تحمیل شده به زانو
• استفاده موقت از بریس برای پشتیبانی از زانو
• پیاده روی یا راه رفتن در استخر یا روی تردمیل

درمان جراحی آسیب PCL درجه III 

جراحی در موارد زیر پیشنهاد می‌شود:

• اگر آسیب‌دیدگی شدید باشد، مخصوصا در مواردی که بجز پارگی رباطهای زانو، آسیب غضروف یا شکستگی استخوان نیز وجود داشته باشد
• اگر پس از انجام برنامه مناسب توانبخشی زانو هنوز دچار بی ثباتی باشد
• آسیبهای مربوط به بیش از یک رباط
• شلی مزمن PCL که مخصوصا در ورزشکاران مشکل ایجاد کند

هنگامی که رباط صلیبی خلفی از استخوان جدا شده یا قطعه ای از استخوان شکسته باشد، طی یک عمل جراحی مجددا آنرا با پیچ متصل می‌کنند.

اما اگر PCL کاملا پاره شده باشد، به روش جراحی، یک قطعه از تاندون‌های خود فرد (پیوند اتوگرافت) یا فرد اهداکننده متوفی (آلوگرافت) را به آن پیوند می‌زنند و تا بازسازی شود.

در جراحی پیوند اتوگرافت، معمولا بخشی از تاندون کشکک (تاندون زیر سر زانو) یا بخشی از تاندون عضله بزرگ پای خود فرد را جایگزین رباط پاره شده می‌کنند.

جراحیهای فوق را به صورت باز هم می‌توان انجام داد، اما در اغلب موارد به روش آرتروسکوپیک (با هدایت دوربین) انجام می‌شود.

در روش آرتروسکوپی از برشهای کوچکتری استفاده می‌شود و اسکار (جای زخم) کمتری نسبت به جراحی سنتی باقی می‌ماند.

پس از جراحی بازسازی رباط صلیبی خلفی، برای نگه داشتن زانو از یک بریس بلند زانو استفاده می‌شود و به تدریج، یک برنامه توانبخشی برای تقویت عضلات اطراف زانو آغاز می‌شود. درمان پارگی PCL توسط بهترین جراح رباط صلیبی شیراز، هم به روش سنتی و هم به روش آرتروسکوپی انجام می‌شود.