درمان پای پرانتزی در شیراز
درمان پای پرانتزی در شیراز توسط پزشک متخصص ارتوپدی انجام می شود. پزشک ابتدا علت را بررسی می‌کند و سپس نسبت به درمان اقدام می کند. درمان با روشهای غیر جراحی شروع می شود.
در صورتی که پزشک تشخیص دهد که مشکل پای پرانتزی بیمار می تواند توسط فیزیوتراپی و انجام حرکات اصلاحی برطرف شود، او را به مراکز فیزیولوژی معرفی می کند. گاهی برای رفع مشکل، استفاده از بریس، کفشها یا کفی های طبی مخصوص، گچ گرفتن یا آتل بندی تجویز می شود.
این ابزارها با توزیع درست فشار وارده بر زانوها، فشار مضاعف تحمیلی بر بعضی از بخشهای زانو را برداشته، باعث تسهیل ایستادن، راه رفتن و کمک به حفظ تعادل فرد می‌شوند.
درمان انحراف زانو در شیراز
روشهای مختلفی موجود است که انتخاب آنها با توجه به سن بیمار و میزان انحراف زانو از محور اصلی صورت می گیرد که این روش باید توسط دکتر متخصص و معاینه های متعدد مشخص میگردد.
درمان انحراف زانو در شیراز توسط متخصصین با تجربه و متخصص زانو در شیراز صورت می‌گیرد و میتواند شامل روشهای زیر باشد:
- رشد هدایت شده: از این روش جراحی هنگامی استفاده می شود که فرد در سنین رشد (8 تا 18 سالگی) باشد و هنوز صفحه رشد استخوانها بسته نشده است. جراحی رشد هدایت شده نسبت به سایر جراحی هایی که به منظور درمان پای پرانتزی صورت می گیرد درد، خونریزی، و هزینه کمتری دارد و زمان بهبودی در آن کوتاهتر است، و بعلاوه، برگشت پذیر است. این روش شامل کند یا متوقف کردن موقتی رشد استخوان در یک طرف صفحه رشد، و فراهم کردن فرصت جبران برای طرف غیرطبیعی است. Bottom of Form
- بریدن استخوان و تراز بندی مجدد آن: این روش که به نام استئوتومی شهرت دارد در اتاق عمل انجام می شود و مستلزم بریدن استخوان های ران (فمور)، درشت نی (تیبیا) یا هردو می باشد. تثبیت استخوان بعد از برش، به کمک پیچ و مهره های فلزی انجام می شود و تا چند هفته بعد از عمل (معمولا 6 تا 8 هفته) پا باید در گچ باشد.
- خارج کردن بخشی از صفحه رشد غیر طبیعی (کمتر متداول است)
درمان پای پرانتزی (Genu Varum)
پای پرانتزی یا زانوی پرانتزی به وضعیتی گفته میشود که در آن، بعد از کنار هم قرار دادن پاها، زانوها به یکدیگر نزدیک نمیشوند و یک شکل پرانتزی یا کمانی ایجاد میکنند.
به دلیل نحوه قرارگیری جنین در رحم مادر، تقریباً همه نوزادان با پای کمانی متولد می‌شوند و این وضعیت تا سن 18 ماهگی طبیعی قلمداد میشود. پس از آغاز راه رفتن که پاها شروع به تحمل وزن بدن میکنند، معمولاً از حالت کمانی بیرون می‌آیند و صاف می‌شوند.
اگر پای پرانتزی تا بعد از 2 سالگی همچنان ادامه داشته باشد، نیاز به پیگیری و اصلاح دارد، و در غیر این صورت، میتواند فرد را به طور زودرس دچار آرتروز و سایر مشکلات لگن کند.
گاهی زانوی پرانتزی در افراد بالغ ایجاد میشود که دلیل آن غالبا آرتروز یا ساییدگی مفصل زانو است. در هر صورت، خوشبختانه این مشکل قابل درمان است و برای رفع آن، بسته به شرایط، از روشهای غیر‌جراحی و جراحی استفاده میشود.
تشخیص اینکه چه روشی برای هر فرد مناسب‌تر است با پزشک متخصص ارتوپدی است. درمان پای پرانتزی در شیراز توسط مجرب‌ترین متخصص ارتوپد شیراز صورت می‌گیرد و بار این مشکل را از دوش شما و عزیزانتان برمی‌دارد.
علت ایجاد پای پرانتزی چیست؟
پای پرانتزی تا 2 سالگی یک وضعیت طبیعی است و در اکثر کودکان بعد از راه رفتن و قبل از رسیدن به 3 سالگی اصلاح می شود. در سایر موارد، میتواند علل دیگری داشته باشد که آنها را میتوان در 3 دسته زیر دسته بندی کرد:
علل ژنتیکی و مادرزادی
گاهی پاهای پرانتزی در زمره گروه متنوعي از بيماريهاي ژنتيكي استخوانها قرار می‌گیرند که تحت عنوان استئوكندروديسپلازي (Osteochondrodysplasia) نامیده می‌شوند. همچنین، ابتلای کودکان به انواعی از بیماریهای ژنتیکی که منجر به کاهش سطح ویتامین D و در نهایت، راشیتیسم میشود، میتواند علت دیگری برای زانوی پرانتزی باشد.
وجود بیماریهای زمینه ای
بیماریهای زمینه ای که غالبا در ایجاد پای پرانتزی نقش دارند عبارتند از:
- بیماری بلانت (Blount disease): بیماری بلانت در اثر وجود مشکلاتی در صفحه رشد قسمت فوقانی استخوان تیبیا (درشت نی) ایجاد می شود که باعث کج شدن استخوان میشود. این بیماری در نوجوانان دارای اضافه وزن نیز می تواند رخ دهد.
- استئومالاسی (Osteomalacia)، و راشیتیسم (Rickets): این دو بیماری در کودکانی اتفاق می‌افتند که به اندازه کافی کلسیم، فسفر یا ویتامین D دریافت نمی‌کنند، و استخوانها به دلیل نرمی تغییر شکل می‌دهند.
- بیماری پاگت (Paget’s disease): بیماری پاگت نوعی بیماری متابولیک است که بر نحوه تجزیه و بازسازی استخوانها تأثیر منفی می‌گذارد و با گذشت زمان، باعث بروز پای پرانتزی و سایر مشکلات مفصلی میشود. این بیماری در افراد مسن شایع تر است و با تشخیص و درمان زود هنگام با موفقیت درمان میشود.
سایر علل
پای کمانی همچنین میتواند ناشی از موارد دیگری نیز باشد که از آن جمله، میتوان از بعضی شکستگیهای استخوان، عفونتها و تومورها (به ندرت)، مسمومیت با سرب و فلوراید، اختلالاتی گوارشی مانند سلیاک اسپرو، مداومت در فعالیت‌هایی مانند سوارکاری حرفه ای، و آرتروز نام برد. آرتروز یا ساییدگی مفاصل میتواند در بزرگسالی باعث پای پرانتزی شود. این وضعیت در صورتی اتفاق می‌افتد که ساییدگی در سمت داخلی مفصل زانو بیشتر از سمت خارجی آن باشد.
تشخیص پای پرانتزی و علت آن
پزشک ابتدا با پرسیدن سوالاتی از بیمار در مورد رشد، تغذیه و سابقه خانوادگی راشیتیسم یا دیسپلازی اسکلتی اقدام به گرفتن تاریخچه بیماری می‌کند. سپس حین انجام معاینه فیزیکی رانها، زانوها، پاها، حرکت (راه رفتن و دویدن)، و همچنین تراز کلی را بررسی می‌کند و در صورت نیاز، از ابزارهایی مانند گونیومتر ارتوپدی (goniometer) جهت اندازه گیری های کمی استفاده می‌نماید.
وی بیمار را در وضعیتهای به پشت خوابیده و روی شکم خوابیده معاینه می‌کند تا تراز “پیچشی” تعیین شود. اگر بیمار بیش از 2 سال داشته باشد، یا یک پای او بیش از پای دیگر خمیدگی داشته باشد، عکسبرداری با اشعه ایکس تجویز میشود تا احتمال بیماری بلانت یا راشیتیسم بررسی شود. اگر اشعه ایکس راشیتیسم را نشان دهد، آزمایش خون نیز ضرورت پیدا می‌کند.
درمان پای پرانتزی
اگر پای پرانتزی منشا فیزیولوژیک داشته باشد، در بیشتر موارد بدون نیاز به هیچ درمانی، تا 3 یا 4 سالگی اصلاح میشود. در مواردی که ثانویه، و ناشی از وجود بیماری دیگری است، ابتدا باید نسبت به درمان آن بیماری اقدام نمود. مثلا اگر علت پای پرانتزی راشیتیسم باشد، اگر به‌موقع تشخیص، و به درستی با دارو درمان شده باشد، انحراف زانو اصلاح می شود.
علت این وضعیت هرچه باشد، درمان آن به ترتیب، به شیوه های غیر جراحی و جراحی صورت می گیرد.
